
Twee weken lang verblijf ik in de slums van Kisumu, een provinciestad van Kenia. Ik logeer op het terrein van een van de projecten van de ngo KUAP Pandipieri. Met mij is hier ook op bezoek Jessica; een Nederlandse die hier deels opgegroeide. Wereldburger. Strategieconsultant. En op dit moment ter afsluiting van haar wereldreis voor langere tijd vrijwilliger bij Pandipieri. We komen er al snel achter dat we gemene delers hebben.
We houden ons beide graag bezig met organisatie vraagstukken. Zijn beide betrokken bij Pandipieri. Zij reisde door Mexico; ik deed er vrijwilligerswerk. Zij zingt in een jazz-band; ik in een soul en RnB koor. Haar vriend heet Thomas; zo ook mijn favoriete ex. Haar moeder is Boliviaans; ik date-te vorig jaar een Boliviaan. Die nu in Colombia op vakantie is. Waar zij dan weer heeft gewerkt. Het is ons volledig helder: wij moeten iets met elkaar.
Dus dat doen we. Duizelig draai ik rond, mijn heupen naar links, rechts. Schouders om en om naar voren. Muziek oorverdovend. Op de dansvloer laten Jessica en ik ons moves aanleren door een groep van 50 prachtige jonge Indiase vrouwen. Het is Wereld Vrouwen Dag. En we beleven het met hen op een speciaal voor deze dag georganiseerde avond.
Naast uitspattingen op de dansvloer heeft de avond ook een serieus gedeelte met inspirational talks van vrouwen uit Kisumu. De boodschap: kom op voor jezelf en zeg tegen je man dat hij deze ene keer keer per jaar de kinderen en het huishouden op zich kan nemen zodat jij een avondje uit kan. Om Wereld Vrouwen Dag te vieren. Vriend Johan die er als een van de weinige mannen ook bij is maakt een rake opmerking. ‘In Zuid-Afrika, waar ik woon, streed Mandela voor afschaffing van de apartheid. Niet voor een avondje per jaar. Voor goed. Voor alles. Anders is het nog niets.’
Tsjah…zover staat het dus met de vrijheid van vrouwen in de Indiase gemeenschap in Kenia. En waarschijnlijk ook op de meeste andere plekken in de wereld. Deze Indiase vrouwen mogen zich dan in ieder geval nog wel in een gouden kooi bevinden; de Indiase gemeenschap hier is eigenaar van zo’n beetje heel downtown Kisumu. De vrouwen in de wijk waar ik verblijf komen nooit in hun leven in deze chique tent.
We dansen verder met een glimlach van oor tot oor. Want ondanks de trieste werkelijkheid is er ook nog die van dit moment. Waarin we volledig gelukkig zijn, aangestoken door het plezier en ongeremde enthousiasme van deze prachtige vrouwen op hun avondje uit!
0 Reacties
Laat een reactie achter
Je dient ingelogd te zijn om een reactie te plaatsen.